«Ο κήπος του σχολείου μου»

Ο κήπος του σχολείου μας είναι ένας τόπος χαράς, ψυχαγωγίας και παιχνιδιούγια τους μαθητές όλων των τάξεων των Αρσακείων – Τοσιτσείων Σχολείων.Έχουμε την τύχη να απολαμβάνουμε στα διαλείμματα ένα μεγάλο, όμορφοκήπο πολλών στρεμμάτων. Τον ζούμε και τον χαιρόμαστε όλες τις μέρες τηςσχολικής μας ζωής, τον βλέπουμε ν’ αλλάζει με τις εποχές και αντιλαμβανόμαστε το χρόνο να κυλά. Αποτελεί το δικό μας μικρό περιβάλλον και την πιο στενήπροσέγγισή μας με τη φύση γενικότερα. Έτσι λοιπόν οι μαθητές της Β1΄ τάξηςτου Α΄ Αρσακείου – Τοσιτσείου Δημοτικού Σχολείου εκπόνησαν ένα διαθεματικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα με θέμα «Ο κήπος του σχολείου μου» κατά τηδιάρκεια του σχολικού έτους. Ο χαρακτήρας του διαθεματικού προγράμματοςδεν είναι μόνο περιβαλλοντικός αλλά στοχεύσαμε οι μαθητές:

• Ν’ ανακαλύψουν τα στοιχεία του οικείου μας φυσικού περιβάλλοντος και ναγνωρίσουν πως συνδέονται με την καθημερινή μας ζωή.

• Να κατανοήσουν πόσο στενά συνδεδεμένη είναι η φύση γύρω μας με τηνιστορία μας, τα έθιμα, τους θρύλους και τις παραδόσεις μας και τον πολιτισμό μας.

• Να μάθουν πως ν’ ανακαλύπτουν μόνοι τους να παρατηρούν να καταγράφουν, να κατηγοριοποιούν να εξάγουν συμπεράσματα και όχι απλώς να «βλέπουν».

• Αξιοποιώντας την έμφυτη τάση τους για περιέργεια και αναζήτηση ν’ αυξήσουν τις γνώσεις τους και να αναζητήσουν τροποποιήσεις της συμπεριφοράς τους, για ν’ αγκαλιάσουν τον ευρύτερο χώρο που ζούμε.

• Να ενδυναμωθούν οι δεσμοί μεταξύ μαθητών και φυσικού περιβάλλοντοςμέσα από την εξερεύνηση και την κατανόηση ότι ο άνθρωπος δεν θεωρείταικυρίαρχος αλλά συμβιώνει με την υπόλοιπη φύση και ο χώρος αυτός δεν ανήκει μόνο σ’ εκείνον αλλά και στους άλλους οργανισμούς μικρούς και μεγάλους, φυτά και ζώα.

• Ν’ αποκτήσουν προσωπικά βιώματα και γνωστικές εμπειρίες, ν’ αναπτύξουντην κριτική και συνθετική τους ικανότητα και την αντίληψή τους.

• Να ασκηθούν με πρακτικό τρόπο συλλογικά με σκοπό την ανάπτυξη της συνεργατικότητας και της αυτενέργειας στην ομάδα.

Έτσι μετά το «ανακαλύπτω», «αναγνωρίζω», «ψάχνω», «καταγράφω», «κατα-νοώ», «δοκιμάζω», ν’ ακολουθήσει το «αγαπώ», «σέβομαι», «υποστηρίζω», «προστατεύω» και «οραματίζομαι» ένα καλύτερο αύριο.

Ενστερνιζόμαστε τα λόγια ενός Ινδιάνου Στόνυ που λέει:

«Πολλοί άνθρωποι δεν αισθάνονται σχεδόν ποτέ αληθινό χώμα κάτω απ’ τα πόδια τους. Τα μόνα φυτά που βλέπουν ν’ αναπτύσσονται είναι μέσα σε γλάστρεςκι οι ίδιοι δεν απομακρύνονται από το φανοστάτη του δρόμου για να δουν τημαγεία του νυχτερινού ουρανού κεντημένου μ’ άστρα».

Τατάγκα Μάνι

(Ο Βούβαλος που περπατάει)

Το φυσικό περιβάλλον, ο σχολικός μας κήπος είναι ένα καταπληκτικό πεδίο ανακαλύψεωνγια τα μικρά παιδιά, γιατί είναι ζωντανό πλούσιο σε ερεθίσματα, τους κινεί την περιέργειακαι ενεργοποιεί τις αισθήσεις τους, βοηθώντας να αποκτήσουν προσωπικά βιώματα, γνωστικές εμπειρίες και να αναπτύξουν την κριτική συνθετική τους ικανότητα και την αντίληψήτους.

Η δασκάλα της τάξης

Μαρία Χωριανοπούλου